Jacques van Kampen (1952) is voornamelijk een autodidact. Kriebels in zijn hoofd en handen drijven hem sinds het jaar 2000 telkens naar de schildersezel, waar hij zich kan uitleven met acryl- en olieverf.

Schilderen geeft hem een gevoel van vrijheid; alles mag op het doek en er moet niets.

Soms borrelen er beelden in hem op, die hij meteen op het doek wil hebben. Een andere keer wordt hij gegrepen door iets uit de werkelijkheid wat hij op zijn eigen eigenwijze manier wil weergeven. Vaak is er een combinatie van fantasie en werkelijkheid.

Van 2018 tot 2020 volgde hij een cursus Fijnschilderen bij atelier Henk Sentel in Heemskerk, waar hij zich de techniek van de oude meesters wilde eigenmaken.

Schilderen betekent voor hem:

- creëren

- ontdekken

- ontspanning

- inspanning

- nieuwsgierig zijn

- twijfelen

- keuzes maken

- hopeloos de mist in gaan

- gessoën

- op dood spoor zitten

- maar vooral genieten

 

En iedere keer als een schilderij naar tevredenheid af is, voelt het alsof hij zichzelf een cadeau geeft....